Kiedy wreszcie przestaniemy się lękać? Co jest dla nas prawdziwą nadzieją? Jeżeli ktoś się nie boi, a swą nadzieję pokłada w Panu, dla wielu może być Zwiastunem Nadziei.

Duch bojących się Pana żyć będzie, albowiem ich nadzieja jest w Tym, który ich zbawia. Ten, kto boi się Pana, niczego lękać się nie będzie ani obawiać, albowiem On sam jest jego…

Kiedy wreszcie przestaniemy się lękać? Co jest dla nas prawdziwą nadzieją? Jeżeli ktoś się nie boi, a swą nadzieję pokłada w Panu, dla wielu może być Zwiastunem Nadziei.

Duch bojących się Pana żyć będzie, albowiem ich nadzieja jest w Tym, który ich zbawia. Ten, kto boi się Pana, niczego lękać się nie będzie ani obawiać, albowiem On sam jest jego…

Już jesteś daleko w wędrówce ze Słowem. Pamiętaj, że na tej drodze samo słuchanie to za mało.

Odrzućcie przeto wszystko, co nieczyste, oraz cały bezmiar zła, a przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo, które ma moc zbawić dusze wasze. Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie.  (Jk 1, 21-22)

Już jesteś daleko w wędrówce ze Słowem. Pamiętaj, że na tej drodze samo słuchanie to za mało.

Odrzućcie przeto wszystko, co nieczyste, oraz cały bezmiar zła, a przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo, które ma moc zbawić dusze wasze. Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie.  (Jk 1, 21-22)

Jak postępować sprawiedliwie? Trzeba przestrzegać Prawa. Józef  był sprawiedliwy (Mt 1,19), Symeon był sprawiedliwy (Łk 2,25) i obaj ujrzeli Jezusa.

Wówczas Jezus rzekł do nich: «Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga». I byli pełni podziwu dla Niego. (Mk 12,17)

Jak postępować sprawiedliwie? Trzeba przestrzegać Prawa. Józef  był sprawiedliwy (Mt 1,19), Symeon był sprawiedliwy (Łk 2,25) i obaj ujrzeli Jezusa.

Wówczas Jezus rzekł do nich: «Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga». I byli pełni podziwu dla Niego. (Mk 12,17)

Kiedy służymy innym pamiętajmy, że to Jezus jest wzorem służby. On jest pierwszym sługą!

A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem waszym, na wzór Syna Człowieczego, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu». (Mt 20, 27-28)

Kiedy służymy innym pamiętajmy, że to Jezus jest wzorem służby. On jest pierwszym sługą!

A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem waszym, na wzór Syna Człowieczego, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu». (Mt 20, 27-28)

Apostołowie, spośród uczniów wybrali tych, którzy mieli pomagać im w opiece nad potrzebującymi.

«Upatrzcież zatem, bracia, siedmiu mężów spośród siebie, cieszących się dobrą sławą, pełnych Ducha i mądrości! Im zlecimy to zadanie. My zaś oddamy się wyłącznie modlitwie i posłudze słowa».(Dz 6.3-4)

Apostołowie, spośród uczniów wybrali tych, którzy mieli pomagać im w opiece nad potrzebującymi.

«Upatrzcież zatem, bracia, siedmiu mężów spośród siebie, cieszących się dobrą sławą, pełnych Ducha i mądrości! Im zlecimy to zadanie. My zaś oddamy się wyłącznie modlitwie i posłudze słowa».(Dz 6.3-4)

Bóg nas wzywa, aby nas posłać! Czy jesteś gotowy iść?

„Wy zaś jesteście wybranym plemieniem, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem [Bogu] na własność przeznaczonym, abyście ogłaszali dzieła potęgi Tego, który was wezwał z ciemności do przedziwnego swojego światła” (1 P 2,9)

 

Bóg nas wzywa, aby nas posłać! Czy jesteś gotowy iść?

„Wy zaś jesteście wybranym plemieniem, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem [Bogu] na własność przeznaczonym, abyście ogłaszali dzieła potęgi Tego, który was wezwał z ciemności do przedziwnego swojego światła” (1 P 2,9)

 

Pomyśl, że jeżeli doszedłeś już do tego poziomu, to nie jest przypadek! Bóg Cię wezwał!

„On nas wybawił i wezwał świętym powołaniem nie na podstawie naszych czynów, lecz stosownie do własnego postanowienia i łaski, która nam dana została w Chrystusie Jezusie przed wiecznymi czasami ”  (2 Tm 1, 9)

Pomyśl, że jeżeli doszedłeś już do tego poziomu, to nie jest przypadek! Bóg Cię wezwał!

„On nas wybawił i wezwał świętym powołaniem nie na podstawie naszych czynów, lecz stosownie do własnego postanowienia i łaski, która nam dana została w Chrystusie Jezusie przed wiecznymi czasami ”  (2 Tm 1, 9)